Kontakt
Msze święte
Niedziele:
07:30
09:00
10:30
15:00
Msze św. w dni robocze:
06:30
Historia parafii
Strzelce Wielkie - parafia obejmująca trzy miejscowości: Dąbrówkę Morską, Strzelce Małe i Strzelce Wielkie, położona na południowy zachód od Szczurowej. Niewielka miejscowość, zazdrośnie kryjąca przed obcymi swą piękną historię, a zwłaszcza swój skarb największy, którym jest: Cudowny Obraz Matki Bożej. Strzelce Wielkie wraz z Okolicami dostały się - zapewne dzięki nadaniu przez króla Bolesława Śmiałego - benedyktynom z Tyńca, którzy na tym najbardziej wysuniętym skrawku ziemi krakowskiej byli obecni od lat siedemdziesiątych XI w. Wioska Strzelce Wielkie należy do najstarszych w okolicy. (...) Starymi osadami są: zawiślański Opatowiec, z tej strony Strzelce, Okulice, wymieniane już w roku 1105 za króla Bolesława Krzywoustego (...) Drugą pewną wiadomość o Strzelcach mamy z roku 1322, z czasów króla Władysława Łokietka. Wyrok sądu królewskiego w Krakowie z dnia 1.09.1322 r. oddala pretensje dziedziców Strzelec co do praw korzystania ze wsi biskupiej Zaborów za rzeką Uszwicą (wypasania trzody, cięcia drzewa na opał i budulec, koszenia trawy, łowienia ryb i podbierania pszczół). Powyższy spór trwał bardzo długo, gdyż dopiero w 1391 r. dziedzic strzelecki zrzekł się dobrowolnie swych pretensji do spornych terenów. Należy, więc sądzić, że Strzelce Wielkie sięgały aż po Uszwicę. Prawdopodobnie w tych czasach parafii i kościoła jeszcze nie było. Nazwa wsi Strzelce wywodzi się - jak głosi tradycja - od zajęć pierwszych mieszkańców osady. Były tu dawniej ogromne lasy, zapewne dalszy ciąg Puszczy Niepołomickiej, pełne zwierzyny, w której jeden z królów polskich - na długo przed Łokietkiem - osadził swych strzelców, by na jego dwór dostarczali zwierzyny leśnej. Stąd osada otrzymała miano Strzelce. O prawdziwości podania świadczy stara pieczęć wójta strzeleckiego, przedstawiająca myśliwego, mierzącego zza drzewa do jelenia. Przypuszczalnie w drugiej połowie XIII w. Strzelce Wielkie przeszły na własność rodu Okszyców. Rycerze pieczętujący się herbem Oksza władali Strzelcami w pierwszej połowie XIV w., ich krewniacy władali w Witowie i w Morsku. Wymieniony w źródłach z lat 1331-1332 Mikołaj Pępek był, według Janusza Kurtyki, protoplastą rodziny Wątróbków herbu Oksza władającej pod koniec XIV w. Strzelcami, Witosem i Górką. Odnotowany w latach 1364-1365 Maciej ze Strzelec przekazał swój majątek synom, z których jeden - Wiernek - objął przed rokiem 1357 Górkę i Witów, drugi zaś, Mikołaj Wątróbka, wziął Strzelce. Pod koniec XIV w. zostały one podzielone między dwie rodziny pieczętujące się herbem Oksza, a mianowicie Wątróbków oraz Jana z Czernichowa i jego syna Boksy.