„Zachowaj mnie Boże, chronię się do Ciebie…” (Ps 16) – tymi słowami Psalmu pragniemy wprowadzić Was w wyjątkowy czas refleksji, modlitwy i wdzięczności za życie oraz świadectwo bł. Karoliny Kózkówny, dziewicy i męczennicy.
W dniu 18 listopada 2024 roku obchodzić będziemy 110. rocznicę jej męczeńskiej śmierci w obronie czystości i wierności Chrystusowi.
Dla naszej diecezji to szczególny czas, ponieważ bł. Karolina Kózkówna jest wzorem świętości i niezachwianej wiary w obliczu największych prób. Jej męczeństwo, które miało miejsce w Wał Rudzie 18 listopada 1914 roku, stało się fundamentem duchowego dziedzictwa naszego regionu. To właśnie tutaj Karolina wzrastała w prostocie i pokorze, otoczona miłością rodziny i wspólnoty, której była częścią. W jej codziennym życiu głęboka więź z Bogiem przenikała każdą chwilę, inspirując do świętości nie tylko w wielkich, ale i małych, codziennych wyborach.
Obchody 110. rocznicy są przygotowane z myślą o tym, abyśmy wszyscy, niezależnie od wieku czy stanu życia, mogli na nowo odkryć przesłanie, jakie niesie bł. Karolina. W programie znalazły się zarówno wydarzenia duchowe, jak i kulturalne, które pozwolą nam głębiej wniknąć w jej życie oraz misję, jaką pozostawiła Kościołowi.
Przygotowano wyjątkowe wydarzenia duchowe i kulturalne, które pozwolą pogłębić naszą więź z bł. Karoliną i jej duchowym dziedzictwem.
9-dniowa nowenna do bł. Karoliny
Zachęcamy do udziału w specjalnej nowennie za wstawiennictwem bł. Karoliny, opartej na metodzie Lectio Divina.
- Na czym polega nowenna? Nowenna opiera się na duchowym czytaniu Pisma Świętego w kontekście życia bł. Karoliny, przygotowanym przez ks. Tomasza Rąpałę. Można odprawiać ją w dowolnych porach dnia, tak aby Słowo Boże towarzyszyło nam w codzienności – podobnie jak młodej Karolinie.
- Gdzie znaleźć teksty? Rozważania dostępne są na Facebooku Sanktuarium bł. Karoliny w Zabawie. Zapraszamy do wspólnej modlitwy!
Spektakl inspirowany bł. Karoliną – 17 listopada
W ramach obchodów, 17 listopada będzie można zobaczyć niezwykły spektakl teatralny, który nie tylko opowiada o historii bł. Karoliny, ale również podejmuje aktualne wyzwania młodych ludzi, poszukujących swojej drogi życiowej. Nie przegapcie tej inspirującej opowieści!
- Premiera odnowionej wersji spektaklu odbyła się 26 października 2024 r. w Sandomierzu. Teraz zostanie zaprezentowana na nowo, z dodatkowymi wątkami i odświeżoną obsadą.
- Zapisy na wydarzenie oraz zwiastun: Formularz rejestracyjny
Nowy utwór muzyczny „Zachowaj mnie Boże”
Na szczególną rocznicę powstał nowy utwór muzyczny zatytułowany „Zachowaj mnie Boże”, który stanowi pierwszą stację Drogi Krzyżowej na szlaku męczeństwa bł. Karoliny w Wał Rudzie.
Twórcy: tekst: Józef Trytek, wykonanie: Arkadio, produkcja: Łukasz Sobczyk
Abp Antonio Guido FILIPAZZI – Nuncjusz Apostolski w Polsce zaprasza na obchody 110 rocznicy śmierci bł. Karoliny.
Życiorys bł. Karoliny Kózkówny
Urodziła się 2 sierpnia 1898 roku we wsi Wał-Ruda nad Dunajcem, w przysiółku o nazwie Śmietana. Nie wyróżniała się niczym szczególnym. Miała jednak w sobie coś, co sprawiało, że ludzie ją lubili. Nigdy nie chorowała. Sama niezmordowana, dokładna i obowiązkowa z trudem mogła zrozumieć czyjeś utyskiwania. W takich wypadkach, jak zapamiętały jej koleżanki, bywała apodyktyczna, ostra i wybuchowa, choć przelotnie. Była ogromnie wrażliwa na doznane dobro, ale też głęboko przeżywała własne niepowodzenia, żywiołowo współczuła nieszczęściu, cierpieniu, czyjejś biedzie czy niedoli. Kiedyś, gdy w lesie zbierała z dziewczętami gałęzie na opał, uzbieraną wiązkę oddała koleżance, mówiąc po prostu: „Tobie trzeba więcej, bo ci bieda”. Nad sobą nigdy się nie użalała. Wiedziała, czego chce, a ludzie mówili, że wszystko, co robiła i mówiła, było głęboko przemyślane i celowe. Była rozważna i spokojna, emanował z niej spokój wyrażający świadomość celu, stałość dążeń i siłę woli.
Do szkoły Karolina chodziła w rodzinnej miejscowości. Uchodziła za uczennicę pilną, obowiązkową i pracowitą. Taką ją zapamiętały koleżanki, tak ją wspominali nauczyciele i katecheci. Najpilniej jednak uczyła się religii. Z czasem zaczęła imponować środowisku swoją wiedzą w tej dziedzinie. Toteż matki do niej odsyłały dzieci po wyjaśnienia katechizmowe. Bywało, że i starsi nie krępowali się pytać nastolatki, nawet proboszcz przyznawał, że rozmawiając z Karoliną na tematy religijne, sam wiele korzystał. Religijność była jej żywiołem, stała się czynnikiem porządkującym całe jej życie, nadającym szczególny rys mistycyzmu jej dojrzewającej osobowości.
Karolina bardzo lubiła się modlić. Modlitwa była dla niej rozmową z niewidzialnym, ale wszędzie obecnym Bogiem, którego obecność żywo odczuwała. Układając kwiaty przed domowym ołtarzykiem Matki Boskiej była jak zahipnotyzowana, jakby stała wprost przed Maryją. Modliła się z głębokiej potrzeby serca. Bywało, że wstawała wraz z rodzicami, a nawet i wcześniej, by móc się długo modlić. Potem zaś, odrobiwszy swoje, „leciała” do kościoła na Mszę św. Wieczorami, zwłaszcza zimą, długo klęczała przy łóżku modląc się. Ojciec czasem zwracał jej uwagę: „Idź już spać, bo zimno, nie klęcz tyle”. „Jeszcze się wyśpię” - odpowiadała, a potem długo przesuwała w palcach różaniec, który zwykła odmawiać cały.
Modlitwa była jej potrzebna do życia. „Żeby się dostać do nieba – westchnęła kiedyś – jakby tam było dobrze”. Właśnie myśl o niebie kazała jej nosić się skromnie. „Nie chcę się stroić, bo by mnie pycha ponosiła i nie mogłabym się modlić” – mówiła i to samo doradzała koleżankom. Podziwiano jej pracowitość i poczucie obowiązku, praca była dla niej jakby wewnętrzną potrzebą. Zapewne niewiele osób domyślało się, że źródłem jej niezmordowanej aktywności było zjednoczenie z Chrystusem - ona dla Niego pracowała. „Żeby Pan Jezus nas kochał – mawiała – żeby podobać się Bogu”. Nie umiała próżnować. „Pan Jezus na nas patrzy” – mówiła, zachęcając siebie i koleżanki. Tutaj też zapewne trzeba widzieć źródło jej głębokiego poczucia uczciwości. Kiedyś na przykład, gdy pracę we dworze przerwał deszcz, ona wzbraniała się przyjąć zapłatę za pełną dniówkę. Karolina miała wyrobione poczucie obowiązku. Wszystkie swoje zobowiązania, czy to w domu, czy w szkole, czy na „pańskim” wykonywała pilnie i dokładnie, z poczuciem odpowiedzialności. Obowiązkowości domagała się też od innych, od rodzeństwa i koleżanek.
W opinii środowiska była dziewczyną subtelną i wrażliwą, zwłaszcza na wszelką dwuznaczność w mowie i zachowaniu. Nie pozwalała na rozmowy nieprzyzwoite, niestosowne słowa czy żarty. Otoczenie wiedziało o tym i dostosowywało się do niej, choć czasem niechętnie. „Uważajcie – mówili czasem chłopcy z przekąsem – bo jest tu ta tercjarka, to znowu będzie boleć, jak coś złego powiemy”. Nie gniewała się na te i tym podobne epitety. Cieszyła się, że jednak uważali. Wprawdzie ze względu na nią, ale jednak zła było mniej, a to przyczyniało chwały Bogu. Świadkowie jej życia pamiętają, że była pogodnego usposobienia, a przy tym cicha i skromna, a nawet trochę nieśmiała. Wyróżniała się jakąś wewnętrzną harmonią, promieniowała pokojem duchowego ładu i porządku. Z głęboką, ujmującą wdzięcznością przyjmowała każdy przejaw dobra, serdecznie współczuła każdej niedoli, a przy tym była prosta i naturalna.
Obchody 110. rocznicy męczeńskiej śmierci bł. Karoliny Kózkówny zbiegają się z przypadającym na 17 listopada 2024 r. Światowym Dniem Pamięci Ofiar Wypadków Drogowych.
17 listopada 2024 – Obchody Światowych Dni Pamięci Ofiar Wypadków Drogowych
Zabawa
10:30 – Wypominki i Msza Święta w intencji ofiar wypadków drogowych pod przewodnictwem Ks. Bpa Andrzeja Jeża
Tarnów
17:00 – Spektakl „Karolina – kształt świętości”
18 listopada 2024 – Obchody 110. rocznicy męczeństwa bł. Karoliny
Zabawa
11:00 – Eucharystia dla pielgrzymów w Sanktuarium w Zabawie
12:00 – Oprowadzenie przez przewodnika po Sanktuarium bł. Karoliny
13:00 – Eucharystia dla pielgrzymów w Sanktuarium w Zabawie
Wał Ruda
14:15 – Wirtualny przewodnik – Wioska Galicyjska
15:00 – Droga Krzyżowa szlakiem męczeństwa bł. Karoliny pod przewodnictwem Ks. Abpa Antonio Guido Filipazzi – Nuncjusza Apostolskiego w Polsce
17:30 – Uwielbienie prowadzone przez Wspólnotę Galilea
18:00 – Uroczysta Eucharystia pod przewodnictwem Ks. Abpa Antonio Guido Filipazzi
- Po Eucharystii – Uwielbienie i modlitwa o uzdrowienie
W wydarzeniu weźmie udział abp Antonio Guido Filipazzi, Nuncjusz Apostolski w Polsce.
