Aktualności

fot. ks. Zbigniew Wielgosz /Foto Gość

Już wkrótce promocja najnowszego tomu homilii biskupa diecezji tarnowskiej Jerzego Ablewicza, wydanego przez Wydawnictwo Biblos.

Homilie wygłaszane przez tego gorliwego pasterza - mimo, iż minęło 35 lat od śmierci - wciąż poruszają, a ich aktualność zadziwia, jakby były skierowane do współczesnego człowieka, zmagającego się z podobnymi problemami i pytaniami o wiarę, Kościół i świat. 

Wydawnictwo diecezjalne Biblos opublikowało dotychczas dziewięć tomów jego kazań. Projekt ten powstał z inicjatywy biskupa Andrzeja Jeża. Za przygotowanie materiałów odpowiada ks. inf. Adam Kokoszka, we współpracy z Archiwum Diecezjalnym w Tarnowie. Dotychczasowe tomy obejmują kazania maryjne, homilie o świętych i błogosławionych, kazania z okazji świąt roku liturgicznego, nauczania o kapłaństwie oraz skierowane do osób konsekrowanych, duchowieństwa i kleryków.

Dziesiąty tom, który ma dziś swoją promocję, poświęcony jest homiliom pogrzebowym i żałobnym. W planach pozostaje jeszcze siedem kolejnych tomów. Będą one zawierać m.in. kazania głoszone podczas wizytacji kanonicznych i konsekracji kościołów, homilie stanowe oraz przemówienia do różnych grup zawodowych i duszpasterskich. Zgromadzony materiał stanowi nie tylko bezcenne źródło wiedzy o samym arcybiskupie, ale również o życiu Kościoła diecezjalnego w latach 80-tych i 90-tych XX wieku. Homilie abp. Ablewicza cechowały się głębią teologiczną, przejrzystością formy i oratorskim kunsztem. 

Zdecydowaną większość jego wypowiedzi przenikało przekonanie, że tylko pogłębiona wiara może być odpowiedzią na zmiany zachodzące w społeczeństwie i Kościele. Nie unikał tematów trudnych, potrafił krytycznie spojrzeć na niektóre zjawiska po Soborze Watykańskim II.

Często odwiedzał alumnów, chętnie z nimi rozmawiał i poświęcał im czas. Jego obecność nie tworzyła dystansu, ale budowała mosty zaufania, które owocowały później w życiu kapłańskim. 

Dzieło publikacji homilii abp. Jerzego Ablewicza to nie tylko zachowanie dziedzictwa, ale także zaproszenie do ponownego odkrywania jego prorockiego głosu. Głosu, który – jak się okazuje – ma wiele do powiedzenia również dzisiaj.