Aktualności

Bp Antoni Reimann z Boliwii napisał do nas na Święta Paschy. Nawiązując do obrazu wiosny zachęca nas do przeżycia łaski światła wielkanocnego, która jest drogą do wiecznej wiosny. Życzy nam również, nawiązując do słów papieża Franciszka skierowanych do nas z okazji Roku Jubileuszowego, byśmy ją na co dzień pielęgnowali jako pielgrzymi nadziei.

Concepción, 15 kwietnia 2025 r.

Drodzy Przyjaciele Misji diecezji tarnowskiej!

Dzielę się z Wami wiadomością, którą wysłałem do s. Ludmiły Wolf, Tercjarki św. Franciszka z Asyżu, obecnie mieszkającej w Tyrolu – Austria, ze względu na jej wiek i stan zdrowia. Przez wiele lat pracowała w Urubicha (1973-2016). Wraz z o. Walterem Neuwirthem OFM (+2020) byli animatorami katolickiej wiary chrześcijańskiej i założycielami Instytutu Formacji Integralnej „Chór i Orkiestra Urubicha”, który do dziś przynosi korzyści wielu młodym ludziom i rodzinom poprzez edukację muzyczną i rękodzielniczą.

Siostra Ludmiła przesłała mi piękne zdjęcie przedstawiające wiosnę w jej ojczyźnie. To zdjęcie zainspirowało mnie do napisania poniższej refleksji, którą się z wami dzielę. Myślę, że w tych dniach Wielkiego Tygodnia może to być przydatne dla nas wszystkich.

Piękne zdjęcie przesłane mi przez siostrę odzwierciedla nadejście wiosny, choć w tle na zboczach Alp wciąż leży śnieg. Patrząc na nie, zadałem sobie pytanie: czy to zdjęcie, które przedstawia trochę zimy i dużo wiosny, ma coś wspólnego z moim życiem? Myślę że tak, ponieważ może to być również widoczny znak tego, co stało się z naturą w czasie pożarów, które pochłaniały lasy tropikalne naszego regionu, a także tego, co dzieje się we mnie jako istocie: postępujący wiek z jego niedomaganiami, brak nowych twarzy we wspólnocie religijnej i parafialnej, nieporozumienia, zazdrości, podziały, powiększający się kryzys rodziny, kryzys gospodarczy i polityczny... itd.

Znaki nadziei

Mimo wszystko musimy dziękować za znaki nowego życia, znaki nadziei. Czym one są? Deszcze w naszym regionie Chiquitania ożywiły naturalne życie, świeży powiew wiatru, piękny wschód słońca... Te znaki nadziei są nie tylko w „rzeczach”, ale także w nas, w ludziach, którzy są dziećmi Bożymi (por. 1J 3,2-9): uprzejme pozdrowienie, uśmiech, „kocham cię”, powiedzenie komuś: „podoba mi się to, kim jesteś i co robisz”; gest przepraszam, gdy się pomyliłem; bliskość i czułość dla kogoś, kto czuje się samotny, chory, niezrozumiany, niekochany; znaki solidarności z ludźmi z powodu klęsk żywiołowych lub innych, próby jedności w życiu społecznym i politycznym. W Boliwii, pomimo wielu oznak ubóstwa, widocznym znakiem życia są dzieci i młodzież. Każdego dnia, cztery szkoły w Concepción, wypełniają się po brzegi dziećmi i młodzieżą. Szczególnie po zakończeniu zajęć daje się odczuć ową żywotność.

Początek nowej wiosny

Podczas Wielkiego Tygodnia, który właśnie rozpoczynamy, będziemy pamiętać o każdym chłodzie w naszych relacjach z Bogiem, naszym Ojcem, ze sobą nawzajem i ze stworzeniem. Jednocześnie w tajemnicy Męki Pańskiej będziemy wspominać miłość Boga do nas objawioną w Jego Synu Jezusie Chrystusie (por. Iz 53, 5-7). Ale przede wszystkim przeżyjemy na nowo łaskę światła wielkanocnego, które jest Miłością Boga rozlaną w naszych sercach przez Ducha Świętego (por. Rz 5, 5) w dniu naszego chrztu; a podczas uroczystej Wigilii Paschalnej odnowimy nasze zobowiązanie chrzcielne.

To jest droga do wiecznej wiosny (nie tylko do Cochabamby, którą nazywamy „miastem wiecznej wiosny”), ale droga, o której mówi papież Franciszek w Modlitwie Jubileuszowej: „Niech Twoja łaska przemienia nas w pracowitych siewców ewangelicznych ziaren, które będą zaczynem ludzkości i kosmosu, w ufnym oczekiwaniu nowego nieba i nowej ziemi, gdy moce Zła zostaną pokonane, a Twoja chwała objawi się na wieki.”

Przeżywając tę wiosnę łaski Bożej, pielęgnowaną w codziennym życiu, pokornie prośmy Go, niech „ożywi w nas, pielgrzymach nadziei, pragnienie dóbr niebieskich i rozleje po całej ziemi radość i pokój naszego Odkupiciela.” (Modlitwa Jubileuszowa).

Tego życzę również Wam i wszystkim wokół Was w te święta Zmartwychwstania naszego Pana Jezusa Chrystusa. Gratuluję Wam tej nowej wiosny w waszym życiu.

Korzystam z okazji, aby powiedzieć: DZIĘKUJĘ BARDZO za pomoc modlitewną, szczególnie chorym, którzy swoje cierpienia ofiarują również za misje święte i za misjonarzy, abyśmy byli znakami nadziei w codziennym życiu, gdziekolwiek Pan nas posyła. Jestem wdzięczny ks. Pawłowi Żurowskiemu, który obecnie ze względów zdrowotnych powrócił do diecezji, za wieloletnią posługę misyjną w naszym wikariacie.

Kończąc to przesłanie wielkanocne pragnę również podziękować za pomoc ekonomiczną dzięki której księża Waszej diecezji mogli realizować następujące projekty: remont kaplicy w Senda i dokończenie dzwonnicy w Coronación; remont kaplicy w miejscowosci Regreso; zakup komputerów dla parafii María Auxiliadora; animacja i formacja z racji Roku Jubileuszowego w parafii Maria Auxiliadora; wsparcie Duszpasterstwa Rodzin Wikariatu; nagłośnienie kościoła w San Javier; utrzymanie samochodu w misji San Javier; wsparcie zakupu paliwa dla samochodów w parafiach San Ramón i María Auxiliadora; karetka – ambulans dla kliniki parafialnej w San Ramón.

Z braterskim pozdrowieniem dla Księży Biskupów na czele z Biskupem Andrzejem, dla ks. Krzysztofa Czermaka, Dyrektora Wydziału Misyjnego, kapłanów oraz braci i sióstr życia konsekrowanego i dla wszystkich dobrodziejów misji.

† Antoni Bonifacy Reimann, OFM