W Środę Popielcową w Tarnowskiej Katedrze uroczyście rozpoczęto okres Wielkiego Postu. Wierni zgromadzili się na Mszy Świętej pod przewodnictwem bp Andrzeja Jeża. Słowo rekolekcyjne wygłosił ks. Marcin Klamka, przełożony oo. Redemptorystów w Toruniu.
Miłość początkiem
Parafianie, którzy zgromadzili się w Parafii Katedralnej, rozpoczęli swoje rekolekcje wielkopostne. Ks. Marcin Klamka opowiedział o Bogu, który w swej nieskończonej miłości stworzył świat piękny i harmonijny, przyozdabiając go roślinnością, zwierzętami i wszelkimi stworzeniami. Każde z nich oddaje Mu chwałę istniejąc zgodnie ze swoją naturą. Czego jednak Bóg pragnie najbardziej? Odpowiedzi miłości ze strony człowieka. Wielki Post jest okazją, by tę odpowiedź wyrazić. Człowiek stworzony na obraz i podobieństwo Boga jest jedynym stworzeniem, które może kochać. Może to robić tylko dlatego, że otrzymał od Boga rozum i wolność. Bez wolności nie ma miłości. Nie można nikogo zmusić do kochania, ani też nakazać sercu, by przestało kochać, dlatego tak ważne w tym Wielkim Poście jest, aby odpowiedzieć na miłość Boga.
Dobro i zło w chrześcijańskiej perspektywie
Często ulegamy wpływom kultury popularnej i patrzymy na dobro oraz zło w sposób matematyczno-geometryczny. Wyobrażamy sobie oś liczbową, gdzie po jednej stronie jest plus nieskończoność (dobro), po drugiej minus nieskończoność (zło), a pomiędzy nimi punkt równowagi. Jednak taka wizja nie ma nic wspólnego z chrześcijaństwem. Bóg jest nieskończenie potężniejszy od szatana i całego piekła. Nie ma tu żadnej równowagi – dobro absolutne przewyższa każde zło. Szatan nie mogąc skrzywdzić Boga uderza w to, co jest Mu najdroższe – w człowieka, który nosi w sobie Jego obraz i podobieństwo.
Dlatego wciąga Ewę w swój przewrotny dialog i mówi, Ewa, słuchaj, czy to prawda, że Bóg Wam zabronił jeść owoce ze wszystkich drzew tego ogrodu? No przecież pytanie jest niedorzeczne (…) Pan Bóg nie jest sadystą. On nie wystawia człowieka na próbę, której nie jest w stanie udźwignąć. Nie ma mowy – ks. Marcin Klamka.
Przebaczenie wyrazem Miłości
Jak przebaczyć to, co po ludzku wydaje się nieprzebaczalne? To jedno z najtrudniejszych wyzwań, przed którymi stajemy w naszym życiu duchowym i codziennym. Są takie rany, które wydają się niemożliwe do zagojenia, a jednak Jezus wzywa nas do miłosierdzia i przebaczenia. Podczas rekolekcji przyglądamy się tej trudnej sztuce, ucząc się, że przebaczenie nie oznacza zapomnienia czy usprawiedliwienia zła, lecz uwolnienie własnego serca od ciężaru nienawiści.
Jak przebaczyć to, co tak po ludzku jest nieprzebaczalne? A wiecie, że są takie rzeczy (…) Bo moi drodzy, jeżeli siebie nie kochamy, nie będziemy w stanie kochać innych. Moglibyśmy przeczytać tysiąc książek o miłości, podręczników, ale to nic nie da (…) Chcemy pozwolić, by ta Jego miłość uporządkowała nasze życie w tym Wielkim Poście, by był rzeczywiście tak, jak zachęcał nas na początku ksiądz biskup Andrzej, niesamowitym, wspaniałym wydarzeniem w naszym życiu – powiedział ksiądz Rekolekcjonista.
