Jak 2 lutego nie poparzyć się świecą? - Święto Ofiarowania Pańskiego
Dlaczego przynosimy świece?
„Ze świecą szukać” – mówimy, gdy coś jest wyjątkowe i cenne. W święto Ofiarowania Pańskiego, 2 lutego, przynosimy do kościołów świece. Dlaczego właśnie tego dnia? Jakie to ma znaczenie?
Święto Ofiarowania Pańskiego, znane w polskiej tradycji także jako Matki Bożej Gromnicznej, przypomina wydarzenie opisane w Ewangelii: Maryja i Józef przynoszą małego Jezusa do świątyni. Wypełniają Oni Prawo Mojżesza, ofiarowują Dzieciątko Bogu, a Symeon rozpoznaje w Nim Zbawiciela. To właśnie wtedy wypowiada słowa: „światłość na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela” (Łk 2,32). Wierni, trzymając w tym dniu zapalone świece, wychodzą na spotkanie Chrystusa – tak jak Symeon i Anna, którzy w świątyni rozpoznali w Nim Zbawiciela.
Jak obchodzić się ze świecą?
Procesja ze świecami to charakterystyczny obrzęd liturgii Ofiarowania Pańskiego. Błogosławieństwo świec zastępuje w tym dniu akt pokuty podczas Mszy Świętej. Kościół przewiduje jedną z trzech form obrzędu procesji ze świecami: procesję z innego kościoła lub placu, uroczyste wejście do świątyni, albo obrzęd w prezbiterium.
Świeca powinna być zapalona w trzech momentach liturgii:
• na początku liturgii – podczas błogosławieństwa i procesji, gdy kapłan wchodzi do miejsca zgromadzenia wiernych. Można ją zgasić po odśpiewaniu hymnu „Chwała na wysokości Bogu”;
• podczas Ewangelii – gdy proklamowane jest Słowo Boże;
• w czasie całej Modlitwie eucharystycznej – od prefacji („Pan z wami”) aż do zakończenia doksologii („Przez Chrystusa, z Chrystusem…”).
Pius Parsch tłumaczy, że zapalone w tym dniu świece wyraźniej sygnalizują obecność Chrystusa. W czasie procesji przypominają, że Jezus jest obecny wśród zgromadzonego ludu. Podczas Ewangelii ukazują, że Chrystus mówi do nas przez swoje Słowo, a w Modlitwie eucharystycznej podkreślają Jego rzeczywistą obecność w Najświętszym Sakramencie. Parsch dodaje, że światło świecy jest także obrazem naszego życia w Chrystusie – mamy je nieść jak lampę zapaloną, która prowadzi nas przez życie do wieczności. Modlitwa błogosławieństwa świec ujmuje to w pięknych słowach:
„Boże, pobłogosław te świece i przyjmij prośby swojego ludu, który się zgromadził, aby je nieść ku Twojej chwale; spraw, niech drogą cnót dojdzie do światłości bez końca.”
Mistagogia – tajemnica światła i spotkania
Święto Ofiarowania Pańskiego ma swoje korzenie w starożytności chrześcijańskiej. Na Wschodzie, już w IV wieku, obchodzono je pod nazwą Hypapante – „Spotkanie.” Nazwa ta odnosi się do wydarzenia opisanego w Ewangelii, w którym Symeon i Anna, jako reprezentanci ludzkości, spotykają w świątyni Jezusa – Światłość świata.
Na Zachodzie święto przyjęło się w VII wieku pod nazwą „Oczyszczenie Najświętszej Maryi Panny,” odwołując się do żydowskiego prawa dotyczącego oczyszczenia kobiety po narodzinach dziecka (Kpł 12,1-8). Obecnie właściwą nazwą święta jest „Ofiarowanie Pańskie,” podkreślając, że centrum tego dnia stanowi Chrystus – światłość rozpraszająca ciemności grzechu i prowadząca do zbawienia.
Światło Chrystusa w naszym domu
Gromnica, którą zabieramy z kościoła do domu, przypomina o obecności Chrystusa w naszej codzienności – stąd zapalana jest w chwilach trudnych (np. podczas burzy) oraz w godzinie śmierci.
Światło gromnicy wnosi do domu to, co przeżywamy w liturgii. Chrystus, którego rozpoznajemy w Słowie Bożym, w Eucharystii i we wspólnocie Kościoła, pragnie towarzyszyć nam na co dzień. To zaproszenie, byśmy nieśli Jego światło w nasze relacje, wyzwania i radości. Warto tego dnia zebrać domowników na wieczorną, rodzinną modlitwę.
Po znaku krzyża zapala się poświęconą gromnicę.
Ant. Oto nasz Pan przyjdzie z mocą i oświeci serca sług swoich. Alleluja.
PIEŚŃ SYMEONA
Teraz, o Panie, pozwól odejść swemu słudze w pokoju,
według słowa Twojego.
Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie,
Któreś przygotował wobec wszystkich narodów,
Światło na oświecenie pogan
i chwałę ludu Twego, Izraela.
Chwała Ojcu i Synowi,
i Duchowi Świętemu,
jak była na początku, teraz i zawsze,
i na wieki wieków. Amen.
Ant. Oto nasz Pan przyjdzie z mocą i oświeci serca sług swoich. Alleluja.
W. Pod twoją obronę…
wieczorny rodzinny pacierz
P. Niech nas Bóg błogosławi, + broni od wszelkiego zła i doprowadzi do życia wiecznego.
W. Amen.